Tamam tamam, itiraf ediyorum, ara sira senin haberin yok iken teknolojinin son (sondan bir onceki) harikasini kullanarak ne haldesin “bi baktim ciktim”. Ordaydin hala, rahatladim. Seni hep biraktigim gibi bulabilmenin dayanilmaz simarikligi ve kendine guveniydi benimkisi, anladim.
Daha ne mi yaptim?
Evi topladim, temizledim, ben topladim o dagildi, ben topladim o dagildi, ben inat ettim o da inat etti, ben pes ettim, o pes etmedi. Aramizdaki fark buydu belki, hemen pes ediverirdim. “uuuufff”tu, “ pencere bile acilmadigi halde bu tozlar nereden geliyor”du, “cikardigim hicbir seyi neden hemen yerine asamiyordum, beni engelleyen ne”idi, “evimizin her tarafina sinsice dagilmis o bos cay-kahve bardaklarinin kökü neye dayaniyor”du, “yemekten kalkar kalkmaz, dal sarkmazdi evet ama masadaki tabaklari hemen makinaya yerlestirmek neden bu kadar zor”du, gibi cumlelerle omur tukettim.
Daha mi ne yaptim?
Kabak tatlisi yaptim! Hem de 1,512,975 kisinin begendigi squash adi verilen bir kabak cinsinden. O kabagi kestim, soydum, temizledim, dilimledim. Hepsini tek basima yaptim!!!! Bir yandan da “Kattim kattim karistirdim, kendimi onla yaristirdim, kimse kimseye benzemez, kendimi bunla yatistirdim, oturdum ellerimle KENDIME kabak tatlisi yaptim.” diye sarki mirildandim, cok tatliydim. Keske o kabagin kabuklarini patates soyacagiyla soymak yerine adam gibi bicak kullansaydim.
Konferansa gittim. Sadece ama saaadece kendi sunumuma katildim (e bi zahmet). Badem’in sunumu dahil hicbir sunuma katilmadim. Hatta konferans gunlerinin birinde babamla konusuyoruz telde (yaaani), “Badem nasil?” dedi (Badem demedi tabi, adini dedi), “simdi sunumu var, su an sunum yapiyor” dedim, “eee sen niye dinlemeye gitmedin?” dedi, o an bi durakladim, sasirdim. Hic aklima gelmemisti, cidden. Irdelenesi bi durum. Ya da sunan kim olursa olsun sunulana karsi “direk nefret” de denebilir, o derece. Ama resepsiyonu NASCAR muzesinde yapmalari hostu. Hatta yaris arabasi surdum! Suremedim daha dogrusu, 18 mi ne yarismaci vardi, ooonca insanin icinde anons eden adam bana “BTS gaza bas” dedi!!!!!!! Ama yaris baslamamisti daha, basacaktim valla billaaa! Once bariyere carptim, sonra kendimi duzeltmistim ki baktim ters yonde duzeltmisim, insanlar ustume geliyor, cimlere gectim, bir daha da cikamadim. Sonuncu olmusum! Bu da boyle bir rezillik olarak anilarimda yer etti.
Sonra mi ne yaptim?
Kahve ictim, ders calistim, ama bir arpa boyu yol alamadim, hatta gerisin geri (?) basladigim noktaya donmek zorunda kaldim, ama bunu henuz hocamla ve tez komitemdeki hocalarla paylasmadim, paylasamadim.. yapamadim ben onu.
Sonra, dayimi kaybettim, bir gece vakti nefes darligi cekmis, hatta hastaneye giderken de arabayi kendi kullanmak istemis, izin vermemisler tabi.. zaten hastaneye hic gidememis. Kurban bayraminin son gununde de olsa (ki bayramda Far Far Away’de oldugumdan aramama bahanelerim cok olurdu) arayip hal hatir sordugumdan ve duasini aldigimdan oturu vicdani rahatlik duyuyorum. Hem biliyor musun zaten hic vefat etmis gibi de gelmiyor artik.. Bilmem belki de beklenmedik oldugundan.. her gece yatmadan gonderilen duanin listesine girmis olmasi ilk gunlerde tuhaf geldi, simdi ona da alistim. Boyle her sey eskisi gibi.
Daha da mi ne yaptim?
Sabah kalktim, elimi yuzumu yikadim, orta parmagimi gozume sokmak suretiyle lenslerimi taktim, kahvalti yaptim, dislerimi fircaladim, ve benzeri.
PS:Kabak resmi calinti, emege hic saygim yok benim, adi neydi yaa sitenin free-extra gibi bi sey
Hoş geldin maşaAllah neler yapmışsın,becerikli kızın hali başka ne de olsa :)
YanıtlaSilmaill falan görmedim,fazla mailim olmadığı için gözümden kaçması diye bir şey olmuyor :)
iyi olmana sevindim,
tekrar hoşgeldin :)
hoşgeldin bts ; akıp giden gülümseten cümlelerini özlemişim
YanıtlaSilöncelikle başın sağolsun,mekanı cennet olsun..ben özlemişim seni okumayı valla,iyi ki geldin.madem bir arpa boyu yol alamadın sık sık yaz buraya belki ilerleme kaydedersin:)
YanıtlaSilev işleri her evde aynı üzülme,hele gelen gidenin olmadığı evlerde bir boşvermişlik hali kiiii,anlatamam.
@hayatcemresi: bendeki e-maili gondereyim sana, yazdim o kadar ne de olsa:)
YanıtlaSil@neval: aman efendim tesekkur ediyorum:) gece gece gazi yedim:)
@deren: taziye icin ARO.
Bi de hemen belirteyim evimden misafir eksik olmaz sagolsunlar. Haftada bir minimumdur. Hatta onumuzdeki bes gun icinde 3 posta misafir agirlayacagim. Aferin bana:))
Bence bir daha bu kadar boş bırakma burayı.
YanıtlaSilbence sen beni bu kadar bos birakma Ayca'm! (hmm benim tanidigim ayca oldugunu assume ederek yazdim):)
YanıtlaSilhaklısın aslında =( ama geçerli nedenlerim vardı, affettireceğim kendimi =) Evet evet ben senin Ayca'nım, doğru =)
YanıtlaSilHoşgelmişsin kuzum!
YanıtlaSilİnsanın bir günde yapabildiği şeyler böyle uzunca bir yazı olabiliyormuş demekki...
Dayıcığına Rabbim rahmet eylesin. Gidenlerin hiç dolmuyor malesef...
Daha iki kişiyken dağınıklıkla, tozla çok uğraşıyorsun demek? Ben halime ağlayayım en iyisi..:))
@Cahide: bir gunde yapmadim bne bunlariiii, yaklasik bir ayda yaptim:)
YanıtlaSil@Ayca: affetmeye hazirim:p
ozlemisim... ben de sen yokken girip girip ciktim buraya her seferinde oh kurkcu dukkani yerinde duruyor ya bir gun bizim tilki de mutlaka gelecek rahatligiyla ayrildim her seferinde. ne iyi ettin.
YanıtlaSilBasin sagolsun canim bu arada biz uzaktayken gidenler hic gitmis gibi gelmiyor evet isimleri o listede hep egreti duruyor. Mekani cennet olsun ins.
@azzliii: ben de senin yorumlarini ozlisim:))
YanıtlaSiliyi ki geldin,hoşgeldin,özlettin kendini:)
YanıtlaSildayın için de Allah rahmet eylesin,başınız sağolsun:(
@pervane; sen de gel.. bakiyorum hic yeni sey yok!!
YanıtlaSil