29 Ağustos 2011 Pazartesi

Haydi BTS vakit tamam, Agustos sonu diyordun iste geldi zaman

Sen bu satirlari okurken ben coktan gitmis olacagim.. Bir gece vakti sessizce ve uykulu girdigim bu sehirden, bir sabah vakti sessizce ve uykulu ayrilacagim. Arkama soyle bir donup bakacagim, burda yirmi yildir yasiyormusum gibi hissederken zamanin goz acip kapayincaya kadar gecmis olmasi tutarsizligina takilacagim. Ben sulu gozum ya, kesin aglayacagim. Ama olsun ayda bir buraya nasilsa gelicem diyerek kendimi avutacagim. Oysa ben de bilecegim ki artik burda yasamiyor olacagim ve hicbir sey eskisi gibi olmayacak, misafir olarak gelip hep misafir kalacagim. Hatta buraya geldigimde aklim hep yeni yerimde kalacak, ve donmek icin gun dahi sayacagim, evet bu vefasizligi yapacagim.

Oysa far Far Away'in ne cok hatiri var bende. Hem simarik hem de kucuktum buraya geldigimde, tek kelimeyle ifade edecek olursam cocuktum. Burda buyudum ben, evet artik kendimi buyumus sayiyorum, bilmem belki de yorulmuslugu buyumek saniyorum. Ucari hallerim gitti, artik kendimi daha olgun goruyorum, bilmem belki de bazi seyleri yutabilmeyi olgunluk saniyorum.

Burdaki ilk gunlerimi dusunuyorum... Zor alismistim buralara. Burdaki Turkleri ilk gorusum geliyor aklima, yabanci gelmislerdi. Hatta biliyor musun eve gidip aglamistim "bundan sonra benim hayatim boyle mi olacak" diye, dedim ya hem simarik hem de kucuktum, tek kelimeyle ifade edecek olursam cocuktum. Sonra alistim buraya, ve insanlara. Allah oylelerini cikardi ki karsima ilk haftadan sonra bir an bile olsun yalniz hissetmedim kendimi. Basim sıkışınca arayabilecegim ve "simdi mi geldim aklina" siteminde bulunmayacak sevdiklerim oldu, evlerini/mutfaklarini kendi evim/mutfagim bildigim, makamim "naz" olmasa da beni nazlayan sevdiklerim. Hem kardeslerim oldu burda benim, hic unutulmayacak nice zamanlar gecirdigim. Hem dostlarim oldu benim beraber kahve yudumladigim,"is" yapmaktan/planlamaktan buyuk keyif aldigim, muhabbetlerine doyamadigim, gordugumde yuzumde guller actiran, geyigin dibine vurduran. Hem oz ablam gibi ablalarim oldu benim, okuldan cikip da ac susuz kapilarini calinca halimden anlayip hemen yuzumu gulduren, uzulmelerine hic dayanamadigim, fedakarliklarina hayran kaldigim, onca isleri gucleri arasinda bana saatlerini harcayan, hal dilleriyle "dovene elsiz, sovene dilsiz ve gonulsuz"lugu anlatan. Sevdiklerim, kardeslerim, dostlarim, abilerim-ablalarim, canlarim oldu benim, simdiden cok ozledigim, yerleri hep bos kalacak olan ve tanistigim herbir insanda onlardan "bir parca" bulmaya ugrasacagim canlarim. Bu yuzden ozelsin Far Far Away'im, mis sehrim.

17 Ağustos 2011 Çarşamba

simdi ben buraya bi baslik yazarim da, toplum buna hazir degil!

Soyle bir ramazan yazisi yazayim diyordum ama yine ekran karsisinda kilitlendim kaldim! bence ben bir ses kayit cihaziyla (?) gezeyim ortaliklarda, ilham gelir gelmez kaydedeyim kendimi! neyse hadi soyle bir ozet geceyim hayatim hakkinda:

1-Bu cuma esyalarimiz kamyona yukleniyor!!!! burdan 5.5 saatlik bir mesafeye tasiniyoruz ama oraya ulasmasi 2-18 is gunu alirmis o yuzden 1 eylulde teslim edecekleri esyalari 19 agustosta aliyorlar!!! #gicikoldum! tabi ARO hayirsever canlarim su mubarek gunlerde yatak yorgan yastik mutfak esyasi ihtiyaclarimizi karsiliyorlar. Zaten bu cumartesi iftar cadiri kuruluyor universitenin kampusune, aksamlari da ordayiz ins, birileri de sahura cagirdi mi (ki bu cumartesi gecesi sahura davet edildim, ama babam izin vermiyoooo, bu baskilarla yola gelecegim dusunuluyorsa yaniliniyor!! - uf ergen havasina gireyim dedim ama giremedim, aklin yolu bir, sahura davet ne yaaaa? gerci sahura davet degil de cadirdan sonra bir arkadasta bulusulcak sahura kadar muhabbet-dua edilcek, sahur yapip dagilcaz, plan bu, ama babam izin vermiyoooo) is tamamdir.

2-Okulla ilgili hicbir motivasyonum kalmadi. hatta dun sabah toplantim vardi islerimi bitiremedigim icin iptal ettim #rezillik! bugun de sabahtan beri orda burdayim ama kuvvetim olmadigi icin, zaten bir yol da alamadigim icin is = kuvvet * yol oldugu icin, ve daha siralayabilecegim "icin"le biten bir suru bahanem oldugu icin yapilan is sifir! Hocamla konustuk ayda bir, bir hafta far far away'e gelicem, kalicam buralarda. hocam "Buralarin sensiz tadi olmaz" demedi tabi ki, "seni cok ozlerim ben" de demedi, ama ozler yaaa, niye ozlemesin ki! cok sekerim ben (?) yagmurda kalsam eriyip giderim o derece, hem yanaklarim da tam sıkılmalık, neyse kendimi sevme isini annemle babama birakayim hocama doneyim, "ayda bir gel bir hafta kal" dedi, net, "istersen bende kal" dedi "yok' dedim, "arkadasim var elhamdulillah" (tam su an mail geldi bana, Badem beni Linkedin'den eklemek istiyor diye, yuh be Badem, zaten kariyerimi sen planliyorsun ordan eklemek de neyin nesi??) neyse, ayda bir gelicem buraya ins, takilicam burda!

3-yeni koltuk takimi aldik! Artik koltuklarim yeni ya kimseyi oturtmayi dusunmuyorum. saka saka, kizma da anneler rahat etsin diye ben eve gelen cocuk konusunda cok rahattim, cocuklar koltuklari mundar etse umrumda olmazdi, ama yeni koltuklar karisindan tavrim ne olacak merak icindeyim. Simdi bir cocuk bulasik agziyla gidip de koltuklari opse, kalbime bir ok saplanir sanirim.. ufff yeni esyalarla hayat cok zor!

4-annemler geldiginden beri dogru duzgun yemek yapmiyorum! Ramazan bitmeden bir tarif vericem ins, ramazan boyunca yaptigim iki tariften biri olacak (digeri icin bknz)

Mutluyum biliyor musun? yeni yer'in heyecani mi acaba? beni nasil bir hayat bekliyor? Bilmedigim seylerin stres yapmasi gerekirken bende mutluluk yapiyor. Ya da heyecanla mutlulugu karistiriyor muyum? insan burayi cok ozleyecegini bile bile yine de gitmek ister mi?bence istememeli.. hele ki gecmiste yasayip kalan ben hic istememeli, ama istiyorum, hadi irdele beni!

ek:Hocam bugun bana "seni ozlerim" dedi agzini gozunu burusturarak, biliyordum beni ozleyecegini!! beni kim ozlemez ki (?! iddiali cikislar yapar buldum kendimi)

10 Ağustos 2011 Çarşamba

ic ses: Hicbir is yapmadan koskoca bir gunu tuketmek nasil bir duygu BTS?
BTS: Bilindik..

3 Ağustos 2011 Çarşamba

Bastan alabilir miyim?

Adnan Menderes'i astiklari ip 2.5 lira mi ne tutmus, onun parasini da gidip ailesinden istemisler! "Caninizi asarken cok masraf ettik, e siz de elinizi tasin altina koyun" der gibi, dalga gecer gibi. "gibi" mi dedim ben? sil onu.

Bugunlerde kafamdaki hicbir sey butun degil, kesik kesik. Aklima bi bi sey geliyor, sonra hooop bambaska bi sey geliyor. Gecen gun mesela lisedeki ingilizce ogretmenim dustu aklima, favorim degildi kendileri, yillar sonra bir gun durup dururken aklima gelecegini de hic dusunmezdim. Sonra bi kiz vardi ortaokulda o dustu birden aklima, tribunlere oynadigi bir vakitte ustunu basini yirtmisti. Ne alaka dedim. Bugunlerdeki "bos" halimden kaynakli bir durum olabilir. bos dediysem fiziksel bosluk degil, manevi bosluk. Hicbir sey hissedemiyorum, ne iyi ne kotu, hicbir sey. Hassas duygularim alinmis gibi, beynim benim degilmis gibi. "gibi" mi dedim ben? sil onu.

Gidiciyim ya artik, sahiplenemiyorum hicbir seyi. Benim de hemen her seyden elimi etegimi cekesim varmis meger, bahane ariyormusum. Tabi bu durumda annemlerin burda olusu, babamin "aksam vakti ne isiniz var disarda?" yorumlari ve "evde baban oldugunu unutma" sitemleri, bir de tabi hayatimdaki oncelik siralamamda annem ve babamin birincilik koltuguna yerlesmesi, evde oldugum herbir zamani bizimkilerle gecirmeye calismam da tuz biber oluyor. Oysa BTS, sen biliyorsun ki "sen kendini doldurmazsan seytan doldurur", nefsinle hicbir zaman basbasa kalmamalisin, sen oyle mutlu oluyorsun, aklinda surekli iyilik adina yapilacak isler listesi olmali, kalbin baska turlu mutmain olamiyor. Sonra da ramazan geldi ben niye havaya giremedim diye kendine kiz! Nefsine yardimci olmuyorsun ki! Bir simariklik bir bos isler mudurlugu almis basini gidiyor. Afrika'da insanlar acliktan oluyor, sen kendi derdinle dertleniyorsun, o kadar diyeyim! O kucucuk dert demeye bin sahit gereken dertlerin kalbine az gelince de hepsini sisiriyorsun. Tatmin olmuyorsun. Oysa o cok sevdigine ne de cok hak vermistin "Sen baskalarini yasatma azminde ol ki Allah da sana yasama aski versin" derken. Fazla soze gerek kalmadi.

O zaman silkinip kendine gelme zamani! 3-2-1 ve action!