Gece 12 sulari, Badem'le okuldan donuyoruz. Arabaya yaklasinca "ben sureyim" diyorum, Badem'in gonlu olmuyor, "gece gece sorhos marhos vardir" diyor, ben boynumu bukup "tamam madem" diyorum, kiramiyor, sofor koltuguna geciyorum. Pusudaki polisleri hatasiz atlatip bizim sokaga giriyoruz, evin onunde park yeri kalmamis, biraz ilerden donmek icin arabayi birinin bahce yoluna kiriyorum, ordan geri geri cikmadan once sola sonra saga bakiyorum, hafifce geriye dogru giderken birden sol taraftan uzerime dogru en az 100 mille (160 km) gelen arabayi goruyorum, sonra aci bir fren, cikan dumanlar, gozlerini bir karis otede durmayi basaran o arabadan alamayan donup kalmis ben, fren sesiyle disari cikan insanlar, Badem'in "sen sakin kimildama, ben hallederim" telkiniyle disari cikisi, arabaya dogru gidisi, kafamdan gecen "keske ben surmeseydim" pismanligi, ayni anda dizlerimin cozulen bagi, disari cikisim, Badem'in geri geri giden o arabanin ardindan kosusu, insanlarin bana "noldu?" sorulari, benim titreyen bacaklarim, iki kelimeyi bir araya getiremeyisim, sadece "cok hizliydi" deyebilisim, Badem'in yanima gelisi, herkese "adam ickiliydi, kacti, arkasina gecip plakasini da alamadim" deyisi, arabanin sokagin basinda neden hala bekledigini dusunusum, aglayamayisim...
Her seyin bir anlik oldugunu insan oyle bir anliyor ki! Eve geldik, oturduk kaldik Badem'le. öldüğümü dusundum, annemlere haberin gidisini, burdakileri aksamki programda gorusum, onlarin arkamdan "daha aksam gorustuk" deyisleri, baska canlarin "sabah kahvaltida beraberdik" diye uzulusleri, Prospect'tekilerin aglayislari, dualarinda beni unutmayislari, labda masama birakilan guller, hocamin "cok caliskandi" ovguleri, herkesin genc yasimda gidisime vahlanisi, sonra annemlerin buraya bizim esyalarimizi almaya gelisleri, evin daginik halini goren annemin daha cok aglayisi, falan filan.
Sukur namazi kildim 2 rekat, kelebek etkilerini dusunup Allah'in kudretine hayran kaldim, herkesi sadaka vermeye tesvik etmeye karar verdim. Titremekten bacagim hala agriyor, uyuyamadim, kalktim bunu yazdim. Oysa once halamin vefatini, sonra da sabahki kahvaltiyi yazacaktim...
kan bagi olanlara seslenis: Annemlerin bundan haberi olmasin!
18 Nisan 2010 Pazar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
8 yorum:
Allah korumuş...
Ben de geçen cenazeden sonra seninkine benzer şeyler düşünmüştüm...
bir süre arabaya yaklaşmassın herhalde...
Aman noolur boyle senaryolar buralarda cizilmesin, gozlerim doldu cumlerlerle yazilanlarla bile...
Cok cok gecmis olsun bi daha da olmasin insallah.
gecmis olsun..okurken gozlerim yasardi..bir sey tikanip kaldi bogazima..Allah korusun..sanki okurken gordum olup biteni..bir imtihan, kucuk bir uyari belki..Rab'bim daha zorlarindan korusun ins..
Kardesim, Lavinya'm ve Karincam, hepsine birden "Amin".
Sabah ciktim yola baktim, yerde tekerlek izleri, ama bugun yine surdum arabayi!
ablacığım, gerçekten Allah korumuş.Verilmiş sadakan varmış... Çok geçmiş olsun. Düşündüklerini okuyunca içim bi tuhaf oldu.Lütfen kendine dikkat et,bizi üzme.Seni çoooooook seviyoruz.Halamı duymuşsun,Allah mekanını cennet etsin.Babamla,dedeme kavuştu....İnşallah sıkıntılarından kurtulmuştur.
teyzecim ..
geçmiş Olsun ! sensiz bi' hayatı asla düşünemiyorum biLe ..
sakın sende düşünme !!
zaten bi tane teyzem var ~~ seni çok seviyorum ~_~
bizi çok korkuttun . Allah korumuş .sen olmazsan çok üzülürüm . çok dikkat et araba kullanırken !! geçmiş oLsun teyzecik seni çoooookk seviyorum :)
neyse, iste her sey insanlar icin...
Yorum Gönder