simdi ben buraya bi baslik yazarim da, toplum buna hazir degil!

Soyle bir ramazan yazisi yazayim diyordum ama yine ekran karsisinda kilitlendim kaldim! bence ben bir ses kayit cihaziyla (?) gezeyim ortaliklarda, ilham gelir gelmez kaydedeyim kendimi! neyse hadi soyle bir ozet geceyim hayatim hakkinda:

1-Bu cuma esyalarimiz kamyona yukleniyor!!!! burdan 5.5 saatlik bir mesafeye tasiniyoruz ama oraya ulasmasi 2-18 is gunu alirmis o yuzden 1 eylulde teslim edecekleri esyalari 19 agustosta aliyorlar!!! #gicikoldum! tabi ARO hayirsever canlarim su mubarek gunlerde yatak yorgan yastik mutfak esyasi ihtiyaclarimizi karsiliyorlar. Zaten bu cumartesi iftar cadiri kuruluyor universitenin kampusune, aksamlari da ordayiz ins, birileri de sahura cagirdi mi (ki bu cumartesi gecesi sahura davet edildim, ama babam izin vermiyoooo, bu baskilarla yola gelecegim dusunuluyorsa yaniliniyor!! - uf ergen havasina gireyim dedim ama giremedim, aklin yolu bir, sahura davet ne yaaaa? gerci sahura davet degil de cadirdan sonra bir arkadasta bulusulcak sahura kadar muhabbet-dua edilcek, sahur yapip dagilcaz, plan bu, ama babam izin vermiyoooo) is tamamdir.

2-Okulla ilgili hicbir motivasyonum kalmadi. hatta dun sabah toplantim vardi islerimi bitiremedigim icin iptal ettim #rezillik! bugun de sabahtan beri orda burdayim ama kuvvetim olmadigi icin, zaten bir yol da alamadigim icin is = kuvvet * yol oldugu icin, ve daha siralayabilecegim "icin"le biten bir suru bahanem oldugu icin yapilan is sifir! Hocamla konustuk ayda bir, bir hafta far far away'e gelicem, kalicam buralarda. hocam "Buralarin sensiz tadi olmaz" demedi tabi ki, "seni cok ozlerim ben" de demedi, ama ozler yaaa, niye ozlemesin ki! cok sekerim ben (?) yagmurda kalsam eriyip giderim o derece, hem yanaklarim da tam sıkılmalık, neyse kendimi sevme isini annemle babama birakayim hocama doneyim, "ayda bir gel bir hafta kal" dedi, net, "istersen bende kal" dedi "yok' dedim, "arkadasim var elhamdulillah" (tam su an mail geldi bana, Badem beni Linkedin'den eklemek istiyor diye, yuh be Badem, zaten kariyerimi sen planliyorsun ordan eklemek de neyin nesi??) neyse, ayda bir gelicem buraya ins, takilicam burda!

3-yeni koltuk takimi aldik! Artik koltuklarim yeni ya kimseyi oturtmayi dusunmuyorum. saka saka, kizma da anneler rahat etsin diye ben eve gelen cocuk konusunda cok rahattim, cocuklar koltuklari mundar etse umrumda olmazdi, ama yeni koltuklar karisindan tavrim ne olacak merak icindeyim. Simdi bir cocuk bulasik agziyla gidip de koltuklari opse, kalbime bir ok saplanir sanirim.. ufff yeni esyalarla hayat cok zor!

4-annemler geldiginden beri dogru duzgun yemek yapmiyorum! Ramazan bitmeden bir tarif vericem ins, ramazan boyunca yaptigim iki tariften biri olacak (digeri icin bknz)

Mutluyum biliyor musun? yeni yer'in heyecani mi acaba? beni nasil bir hayat bekliyor? Bilmedigim seylerin stres yapmasi gerekirken bende mutluluk yapiyor. Ya da heyecanla mutlulugu karistiriyor muyum? insan burayi cok ozleyecegini bile bile yine de gitmek ister mi?bence istememeli.. hele ki gecmiste yasayip kalan ben hic istememeli, ama istiyorum, hadi irdele beni!

ek:Hocam bugun bana "seni ozlerim" dedi agzini gozunu burusturarak, biliyordum beni ozleyecegini!! beni kim ozlemez ki (?! iddiali cikislar yapar buldum kendimi)