Mukemmel ikili: kış ve Pazar

Pazar gunlerini pek sevmem aslinda ama pazar sabahlarini, hele bi de kis mevsimindeyse bana cocuklugumu hatirlattigi icin severim. Oyle ozel bir sey yok aslinda, ama disarisi soguksa, evin ici sicaksa, bir yandan camasirlar yikaniyorsa, icime anlamlandiramadigim bir huzur doluyor.
Yine yillar yillar evvel (evet yaşlandim!) Burak apartmani gunleri yasaniyor, annem banyoda camasir yikamakta. Merdaneli makina banyonun ortasina cekilmis, kazan yanmis, annemin kollar bacaklar sivanmis.. sadece bu kadari aklimda, cunku ne zaman iceriye dalacak olsam annem beni banyodan uzaklastirirdi. Zaten biz kardesler cocuk odasina coktan kurmusuzdur duzeni, halimizden memnun. Tabii camasir bitince cocuklarin yikanma seansi baslar, havluyla sac kurutma islemiyle devam eder.

Su an cok da farkli degil camasir yikama durumu (Tabi bu sefer yikayan benim). Kazan yakilmiyor ama merdaneliye benzeyen camasir makinasi banyonun ortasina cekiliyor, su musluktan aldirilip gideri de kuvete gonderiliyor. Halimize sukredelim, onceki evde apartmanin camasirhanesini kullanma durumunda kaliyorduk ki akillara zarar! Gerci simdi de "su disari cikti mi?" paranoyasi yasanmakta ve bundan oturu annem kadar olmasa da yarisi kadar yoruldugumu dusunmekteyim.

Ama dedigim gibi severim pazar sabahlarini, hele bi de kışsa, hele bi de hediye gelen ortasi delik kek kalibiyla kek yapilmis, onun da sekli "kalp" olarak cikmissa:) Bu Pazar gunum ev islerine, bu kalpli kek dilimi de tatliyi cok seven birine armagan olsun:)