Bu persembeye kadar cok da anlamamistim aslinda, ama sizin eve gidince, zaman gectigi halde sen gelmeyince sessizlestim. Bir daha gec kalamayacagini, oturup plan yapamayacagimizi, dertlesemeyecegimizi, beni evden-okuldan alamayacagini, beraber kahve icemeyecegimizi, program yapamayacagimizi idrak etmek huzun verdi.Ikimiz icin de hayat devam ederken, hala senin arabana biniyor olmak (ve temiz oldugunu gormek), ve hala senin evine gidiyor olmak (ve temiz oldugunu gormek) aslinda yoklugunu daha cok hissettiriyor. Cantamda sen Far far Away'den ayrilirken yiyesin diye alinan ama verilemeyen Dove cikolata, yenilikleri kabulleniyorum. Hicbir sey, hic kimse yerini dolduramayacak biliyorum, doldurmak da istemiyorum.
2 yorum:
ben hissettim her saniyesini..bloguna girip de sizin evin onunu gordukce..ismi s. olan, b. olan sevimli kizlarla tanistikca, canim skilip da sanki orada olmadigim icin arayacak kimse bulamayinca, evde bensiz yapilan temizlikleri duydukca, sogukta kalinca, karnim agriyip kendime baktiracak bir ev arkadasi bulamayinca, ve de en onemlisi "canlar" siz gecen pazartesi gecelerim de olunca..hissettim ben yok'lugumu..seni, sizi, canlarimi, kuzularimi ve ablalarimi ozledigimi..Far Far Away'in dogusunu sevdim..ama Far Far Away'deki ilk gunumdeki, son gunumdeki ve ikisinin ortasinda hissettiklerimi hayatim boyu unutamam..kalbime attim hepinizi ve burdayim..seviyor ve 'yeniliklere alisiyorum'..yeniliklerin en guzellerinden biri Pioneer'da tam vaktinde bulusup, ANT Cafe'de cay/kahve icecegimiz, dertlesecegimiz, ve her ne olursa olsun plan yapabilecegimiz bir gunun gelecegini umit edip bekliyorum...yaninda o zamana kadar bayatlamis olacak olan Dove cikolatalarini getirmeyi unutma...kagitlarini hatira defterimin arasina koyarim..
aslinda ben de anladim tabi ki, ama ustunu kapatmaya calistim hep, kapatabildigim yere-gune kadar..
bos ver orayi, sen gel Paneraya gidelim, yenicik tazecik dove'lar elimde..
Yorum Gönder