Konuyla alakasiz ama, saatte 60 mil’in ustune hic cikmadim ben, cikamadim, korktum

Sanki ben ergenmisim de annem de bana “kizim mutfaga git de yemegi bi karistir" demis gibi bezgin ve isteksizim. "Degil mutfaga gidip yemegi karistirmak,kumandaya uzanacak halim yok anne" diye bakislar atasim var! Yani dusunun, bogazim kasiniyor, ama benim yalanci oksuruklerle kasima eylemi gerceklestirecek halim dahi yok! Beni hep bu yagmurlu havalar mahvetti, sabaha kadar kendimi ormanin icindeki isiklari yanmayan bir satoda hissettim. Evin ici resmen gokgurultusunden aydinlanip duruyordu, hadi ya o aydinlanma hallerinden birinde karsimda pelerinli kotu kalpli biri belirseydi?? Yaa boyle de sacma sapan ve gereksiz korkularim var benim! Gerci Cafepepela’yi okuduktan sonra titredim ve kendime geldim ama, demek ki anca bu kadar gelebilmisim.

Yaklasik iki hafta once “bakimli olma” projesi baslattim. “evde salas giyinmeye son” sloganiyla kendime yeni ufuklar actim (sanirim cok bosum). Proje kapsaminda evde giyilebilecek, rahatligi ve şıklığı bir arada sunan (!) kombineler (!) aldim. Inanir misin iki haftadir cips yemiyorum saglikli olmak adina (zaten gecen haftaydi sanirim, yetkili bir merciden aciklama gelmis “cips yemekle yag icmenin bir farki yok” diye. Gerci, sadece kalori acisindan degerlendirildigi icin aciklamayi cok “dar” buldum, ama benim fikrimin pek de oneminin olmadigini anladigim an, bu aciklama uzerinde dusunmekten de vazgectim). Yakinda spora da baslarmisim gibi bir his var icimde. Her gece yatmadan ve her sabah kalkinca yuzumu sabunla yikiyorum, ve ardindan dermatologlarin onayladigi nemlendirici kremi suruyorum. Bunlari yaparken kendimi hakkaten bir sey yapiyormus gibi hissediyorum, anlam veremedigim bi sekilde havalara giriyorum. Bakislarim, hatta yuruyusum degisiyor! Evet ben bu kadar ugrasiyorum, ama ne oluyor biliyor musun? Yuzum hayatinda gormedigi kadar sivilceyle tanisiyor!! Sanirim bakimli olmak genetigime ters! Cips yemeyince bunyem hata veriyor! Tabi ben ne zorluklar cekmis, hayatin cendersinden kac defa gecmis biri olarak bilimsel kisiligimi kullanmak suretiyle “derdim ne?” arastirmalarina basladim bile. Kontrollu deneyler yapmak suretiyle bu sivilcelerin nedenini bulup olayi kokten cozmek yeni misyonum (hakkaten bosum sanirim). Bu sabahtan itibaren dermatologlarin onayladigi (ve dahi benim dermatologumun verdigi) krem yerine benim onayladigim nemlendiriciyi kullanmaya basladim. Sonuclari kaydedip onumuzdeki gunlerde kamuoyuna sunacagim(!).

Bir de fark ettin mi bilmem ama kac gundur “sakiz sesi” mizmizlanmalarinda bulunmuyorum. Ne oldu biliyor musun? Bizim labdaki o kisi bir gun bana “sen benim labda yemek yememden rahatsiz oluyor musun?” diye sordu, soyle bir baktim, o an ikilem yasadim, sonra her seyi goze alarak “evet” dedim. SOK SOK SOK! Kiz hakkaten sok oldu, “soylemen gerekmez miydi?” dedi, “sizin kulturde nasil karsilanacagini bilmedigim icin soyleyemedim, Turk olsaydin soylerdim” dedim.. o gun bugundur rahatim, oyle bi nese icinde laba gelmeler , kiz o gun cok bozldu diye kiza daha da sempatik davranmalar falan. Yaa hala girtlagim kasiniyor, bezginligimi bir kenara birakip bir cilginlik(!) yapsam, elimi girtlagima kadar soksam, kaşısam kaşısam.. evet yapabilecegim en buyuk cilginligin bu olmasi beni de dusundurdu simdi…