18 Nisan 2011 Pazartesi

Bugun gozlukluyum, acmasin guller!

Insan cirkin oldugu icin mi kendini cirkin hisseder yoksa kendini cirkin hissettigi icin mi cirkindir, tarzi gereksiz dusuncelerle kalabaliklar icinde yalniz bir ergen havasindayim. Gozlerimdeki neden kaynaklandigi belirsiz kipkizarma ve capcapaklanma (burnum bile bu kadar mukus uretmiyor!) sonucu lenslerimi takamadim bugun. Korebe oyunundaki ebe misali ortalarda dolasmayayim diye de gozlugumu kullanmak zorunda kaldim. Evet bu derece nefret ediyorum gozluk kullanmaktan. Bir gozluk insani kendinden bu kadar mi sogutur? “Benim mi Allah’im bu gozluklu yuz?” diyerek aynalara kustum resmen! Laba saklandim cikmiyorum disari. Sanki beni goren herkes arkamdan “doooort goooz, dooort goooz” diye dalga geciyormus gibi ezik bir ruh halindeyim. Yillar once beni gozlukle goren kaynim (kayin garip geldi ama evet kaynim olur kendileri) “BTS Abla yea, gozlukle cok uyuz oluyorsun” demisti, direk, katiksiz. Gulumsemistim sadece (gozlerimden ates ciksa da). Sanki benim elimdeydi gozlerimi duzeltmek! Sonra o da kel kaldi da ilahi yoldan odestik. Neyse, o “uyuz oluyorsun” lafi cikmadi aklimdan. Evet, isbu halden ziyadesiyle cirkin hissediyorum kendimi bugun. Bu yasimda asil onemli olanin “ic guzelligi” oldugunu coktan idrak etmis olmam gerekirdi aslinda.

“Bu yasim” deyince minik Lama geldi aklima. Bana “abla” demeyi siddetle reddediyormus, direk “BTS” demenin daha uygun olacagini kavramis cocuk (genc oldugumu anladi tabi), masallah zaten cok zeki oldugunu biliyordum, bu ornek tavriyla zekasini bir kez daha ispatladi. 3 ila 4 yas arasindaki tum cocuklar minik Lama’nin baslattigi bu akimi takip eder de dogru yolu bulurlar insAllah, yeni nesil adina tek dilegim bu(!)

Minik lama: hicbir seyi unutmayan hicbir seyden vazgecmeyen minik melek/cadi (duruma gore kisiliklere burunuyor). Cuma sabahi 6-7 saat, Cumartesi aksami da 2-3 saat olmak uzere, ondekilerin konusmalarinin cogunu duymadigimiz bir ortamda minik Lama’yla konsantre bir beraberligimiz oldu. Kah ayaklarina masaj yaptirtti, kah kafasini oksatti, kah koluma sarilip agiz kenarindaki tum cikolatalari ustume bulastirdi, kah oyun oynatti, kah bikip usanmadan “ha?” deyip cevap bekledi, kah yarim saat icinde 100 kere “anne/baba geldik miiii?” diye beynimde kalici hasarlara yol acti, kah bir gulumsemesiyle beni de sebepsiz gulumsetti, kah tatli simarikligiyla ve zeka piriltilariyla beni kendine hasta etti. Olsa da yesek!

(resim guyswithglasses.blogspot.com adresinden)

4 yorum:

Adsız dedi ki...

sen degil miydin gozlerini bozmak icin turlu numaralar yapan?:)

bininci tekil şahıs dedi ki...

saftim o zamanlar!

neval dedi ki...

siz de kaynınıza sen de kel çok uyuz oluyorsun dedinizmi ? merak ettim

bininci tekil şahıs dedi ki...

@neval: demedim, diyemedim.. kiramam ben insanlari(!)