Basliksiz bir yazi

Pazartesi sabahindan beri, acizligimi tekrar ve tekrar anlamamla beraber, icim ofkeyle dolu. israilin bu kadar ileriye gidebilecegini dusunmemistim.. Ama beni asil uzen ve daha da sinirlendiren israilin piskin tavri, “ne icin ozur dileyecekmisiz” diyebilmesi ve Far far away’in icinde bulundugu ulkenin de bu simarikligi-azmisligi desteklemesi! Daha da otesi burdaki bir suru insanin israile inanmasi ve “o gemiler insani yardim gemisi degil, silah tasiyan gemilerdi” diyebilmesi. Anlatsan da degisen bi sey yok… Okumayacagim bir daha burdaki haberleri diyorum, dayanamiyorum. Sinirim yine bozuluyor. Yok efendim neymis, israil cifte standart uygulandigini soyluyormus, Afganistan’a ve Irak’a saldirildiginda saldiran ulke yapmis sorusturmayi, simdi bunlar da kendi suclarini kendileri sorusturmak istiyorlarmis. Ne diyeyim, al birini vur otekine! Yasadigim topraklara asla vefasizlik etmek istemem, ama israil karsisinda bu kadar silik kalmalari ve dahi desteklemeleri kendi kendimi yememe sebep oluyor. Asil uyariyi tabi ki “super guc”lerden degil de O’ndan bekliyorum. Dun bir arkadas “eceli gelen kopek cami avlusuna” dedi, oyle olmasini umit ettim. Kendi incir cekirdegi dertlerimi oyle buyutmustum ki, asil dert neymis anladim. Dualar edilsin, e-mailler, mektuplar gonderilsin, urunleri boykot edilsin.

Dun, burda israili protesto gosterisi vardi, once tereddut ettim, asiriliklardan fitraten hoslansam da sonuc itibariyle kotu olmasindan cekindim. Sonra da dedim, belki birilerinin uyanmasina vesile olurum, ben de gideyim. Bademi de ayarttim, sehir merkezine gittik. 15, tas catlasa 20 kisi katilmis protestoya! Yaridan cogu buranin yerlisi, dini baska ama vicdani ayni insanlar. Hatta organize eden bayan dahi Musluman degilmis. Elimizde pankartlar yolun kenarinda dikildik, agzimizi acmadik. Bazilari sizi destekliyoruz dedi, gecti, bazisi da kufurler ederek. O kadar az kisi olmamiz icimi yakti.

Iste boyle umutsuz oldugum vakitte, Turkce olimpiyatlari umut oldu bana. O guler yuzlu cocuklar, hele o Dövran, ne sevimli ne tatli. Cok klise ama hakkaten “sevgi tohumlari” atilmis. Bana da “atmayi akil edenden de, atandan da, sulayandan da razi ol Rabbim” demek dusuyor. Seviyorum!