Onca guzel ve uygulanasi yemek bloglari/siteleri varken tarif vermek bana dusmez. Ben de haddimi bilir hic kalkismam o ise. Yapmayi sevsem de, hatta eskiden her yemek yapisimda kendimi yemek programinda zannetsem de, herhangi bir yemek icin "en fazla yarim saat" kuralini benimsedim coktan, hayat felsefesi olarak (cok ulvi bir felsefe benimsemisim! neyse). Pisme suresi degil de, yemek icin harcanan iscilik suresi (dograma olsun, karistirma olsun, pisip pismedigine bakma olsun hepsi dahil) dikkate aldigim. Cikar yol olarak da pisip pismedigine bakma islemini minimize ettim. Her pisirdigim yemek/pasta/borek/tatli cesitlerinin belli bir isida belli bir pisme suresi var (kesin), kurarim saati, otmeye baslayinca da gider kapatirim, bu arada da ne isim varsa kalkmadan guzel guzel yaparim. ilk yontemimi (tarif degil, yontem) turk kahvesi icin paylasayim dedim, en cok tukettigim ve her aksam yaptigim oge olarak. Olculer su bardagi buyuklugundeki fincanlar icindir, daha kucugu kesmez, inatla carpan kalbe kafa tutulur, her aksam o fincan masaya konur. Cezveye once iki tatli kasigi kahve konur, sonra iki fincan su, uzerine de 1.5 tatli kasigi seker, karistirilir bir guzel. Sonra ocak orta ayara getirilir, saatler 7 dakikaya ayarlanir, olay yerinden ayrilinir. 7 dakika sonra oten saatle aheste aheste mutfaga gelinir, yanlardan hafif kopurmeye baslamistir bizimki, ocaktan alinip fincanlara konur, cikolatalar icine batirila batirila yenir/icilir, sonra mecburen derse baslanilir. E zaten 7 dakika, basinda beklesem nolur? Hic iste!
24 Eylül 2009 Perşembe
tarifsiz blog mu olur?
Onca guzel ve uygulanasi yemek bloglari/siteleri varken tarif vermek bana dusmez. Ben de haddimi bilir hic kalkismam o ise. Yapmayi sevsem de, hatta eskiden her yemek yapisimda kendimi yemek programinda zannetsem de, herhangi bir yemek icin "en fazla yarim saat" kuralini benimsedim coktan, hayat felsefesi olarak (cok ulvi bir felsefe benimsemisim! neyse). Pisme suresi degil de, yemek icin harcanan iscilik suresi (dograma olsun, karistirma olsun, pisip pismedigine bakma olsun hepsi dahil) dikkate aldigim. Cikar yol olarak da pisip pismedigine bakma islemini minimize ettim. Her pisirdigim yemek/pasta/borek/tatli cesitlerinin belli bir isida belli bir pisme suresi var (kesin), kurarim saati, otmeye baslayinca da gider kapatirim, bu arada da ne isim varsa kalkmadan guzel guzel yaparim. ilk yontemimi (tarif degil, yontem) turk kahvesi icin paylasayim dedim, en cok tukettigim ve her aksam yaptigim oge olarak. Olculer su bardagi buyuklugundeki fincanlar icindir, daha kucugu kesmez, inatla carpan kalbe kafa tutulur, her aksam o fincan masaya konur. Cezveye once iki tatli kasigi kahve konur, sonra iki fincan su, uzerine de 1.5 tatli kasigi seker, karistirilir bir guzel. Sonra ocak orta ayara getirilir, saatler 7 dakikaya ayarlanir, olay yerinden ayrilinir. 7 dakika sonra oten saatle aheste aheste mutfaga gelinir, yanlardan hafif kopurmeye baslamistir bizimki, ocaktan alinip fincanlara konur, cikolatalar icine batirila batirila yenir/icilir, sonra mecburen derse baslanilir. E zaten 7 dakika, basinda beklesem nolur? Hic iste!
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
zamanın öneminin bu kadar farkında olan biri olarak senin yazdıklarını okurken kaybettiğim zaman için vicdan azabı çeker misin?:)
of of of! tas fena kirdi kafami! sen her okuyusundan sonra hakkini helal edersin, benim de vicdan azabim hafifler:)
Teşekkürler,bu vesile ile seni biraz gördüm :)
sevgiler...
:)) nasil gorebildin ki diye dusunmustum, evet:) eskiden profil resmim buydu:) bana da nostalji oldu:)
Yorum Gönder