Küçük Dünyam: ozlenenler

24 Eylül 2009 Perşembe

ozlenenler

1 yorum:

bininci tekil şahıs dedi ki...: yillar sonra (eger ben bu blogu kapatmazsam, ya da kapatilmazsa) okumayi ogrendiginizde, okuyasiniz diye yaziyorum bu yorumu: HALANIZ SIZI COOOK SEVIYOR!; 27 Eylül 2009 01:12

SEN SOYLE, BEN SUSAYIM

"Mu’minin siari, oturup bahtina aglamak degil, bahtini aydinlatmaya calismaktir."

"İnsanları severken, onlardan teveccüh beklememeli. Bunun sonu yok. Karşılıksız sevmeli. Bir insan, ne kadar sevilecekse o kadar sevmeli. İnsanları, Allah'ı sever gibi sevmemeli."

"Ancak unutmamak lazım ki, Allah müsebbibü’l-esbabdır. O, sebeplerle planlanan, ortaya konulan her şeyi, dilediği şekilde mutlak kudret ve iradesiyle değiştirir, bütün düzenleri bozar ve orada Kendi hükmünü gösterir."

Kitap Arkasi

Cana cefa kıl ya vefa
Kahrın da hoş, lutfun da hoş,
Ya derd gönder ya deva,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Hoştur bana senden gelen
Ya hilat-ü yahut kefen,
Ya taze gül, yahut diken
Kahrın da hoş lutfun da hoş.

Gelse celalinden cefa
Yahut cemalinden vefa,
İkisi de cana safa
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Ey padişah-ı Lemyezel!
Zat-ı ebed, Hayy-ı ezel!
Ey lutfu bol, kahrı güzel!
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Gerek ağlat, gerek güldür,
Gerek yaşat gerek öldür,
Aşık Yunus sana kuldur,
Kahrın da hoş, lutfun da hoş.

Yunus Emre

UZUN UZUN

Bismihû...
Önce çile arkadan ihsan..
Mülk gibi söz de, ne senin ne benim..
Cümle gibi aşk da ne senin ne benim..
Mülk gibi söz de ve aşk da O’ndan..

Beşerî bir sevgili ya da cismanî bir aşk gibi görünen,
hiçbir yol O’ndan özgeye çıkmıyor aslında..
“Gönül tahtına O’ndan özge sultan” olmuyor..
Değil mi ki her şey O’ndan,
Gidecek yer yok O’ndan başka..
Gelinen yer yok O’ndan başka..
İnsan o ki, O’ndan başkasını sevemez sevginin mahiyeti icabı..
O’ndan başkasını bilemez bilginin mahiyeti icabı..
Kimi zaman sevdiğimizin ne olduğunu bilmeden severiz..
Ve insan henüz neyi sevdiğini bilmediği böyle zamanlarda,
O’ndan başkasını sevdiğini zannedebilir:
Söz gelimi Leylâ Mecnun’u, Şirin Ferhad’ı, Züleyha Yûsuf’u sevdiğini zannedebilir.
Oysa sevmek, en fazla, neyi sevdiğini fark etmek demektir ve seven biraz da neyi sevdiğini bilendir..
Çünkü ışığın kaynağı tektir ve, kim aydınlığının kendinden menkul olduğunu iddia edebilir?..

Her aşk O’na çıkar sonunda..
O’ndan başkasını sevmek imkansız gibidir..
Seven neyi sevdiğini bilse de bu böyledir..
Bu yüzden değil mi ki kendini kaybetmek gibi görünen aşk, aslında kendini bilmek..
İstese de insan O’ndan özgeyi sevme şansı yok..
O’ndan özgeyi sevme ihtimali yok..
Ruhun da O, kalbin de O, aklın da O..
Tenin de O, canın da O, cismin de O..
Ve aradan perdeleri kaldırarak O’nu bilmek olarak tanımlanan şey, bu seyr-ü sefer, sadece O’nu bilmeyi bilmenin sancısından ibaret..
İşte bütün hikaye...
Kim düştü kuyuya, Yûsuf mu?.. Yakub mu?.. Züleyha mı?..
Zindan kimin kaderi?...Yûsuf’un mu?.. Yakub’un mu?.. Yoksa Züleyha’nın mı?..
Yûsuf, Yakub ve Züleyha yok aslında...
Hepsi BİR,
Hepsi O BİR..
Hepsi TEK BİR...

Bismihû.
Esirge ve bağışla.
Öptüm kitapların üzerindeki Kitâb’ı, öptüm ve koydum alnıma.

Nazan Bekiroğlu

ANLAMADIGIM

Anlat, ne çok şey var anlamadığım
Anlat anlat, elbet anlayacağım

Av mevsimi yerdeki kanlı bir tüyü
Keklik, yavrusuna nasıl anlatır?
Ya da dudağı yırtık balıklar
Denizlere vicdan azabı mıdır?

Anlat, mapushane penceresine
Bir ceviz yaprağı düşürse rüzgâr
Günlerce, ağır ağır
Nasıl koklar mahkûmlar?

Ağır mıdır tütmeyen ocağın yükü?
Evlerin direği nasıl dayanır?
Olmayacak dualara açılan eller
Hangi vakit usanır?

Anlat, çok mudur benim de çektiklerim?
Yoksa bu kadar şükür, bana az mıdır?

Halil Caliskan

24 Eylül 2009 Perşembe

ozlenenler

1 yorum:

HUZURLARINIZDA

BIR MAZI VAR, ONU NASIL SILELIM

KALBUR SAMAN ICINDE

Kendi Kendime

Nasihat

SEN SOYLE, BEN SUSAYIM

Kitap Arkasi

UZUN UZUN

ANLAMADIGIM

benim en sevdigim yazinin bunlardan biri olmamasi ne aci di mi

kedinin dokuz canı varmis