BTS hakkindaki hicbir sey

-Gecenin bi vakti ben labda yalniz basimayken labin kapisini acmaya calisan ama sifreyi yanlis girdigi icin acamayan temizlik gorevlisi beni korkutuyor! hadi ya kapiyi acik biraksaydim?? hadi ya o temizlik gorevlisi aslinda temizlik gorevlisi olmasaydi da psikopatin teki olsaydi? ya da o kadar analiz falan yapip da bir makale bile yazamayan bayan ogrencileri öldüren bi seri katil? ya beni öldürseydi hazir ortalikta da kimse yokken? evet boyle dusunceler gelir benim aklima.

-ögretmeyi seviyorum. gerci Badem hakim olmayi sevdigimi soyluyor.. neyse, seviyorum ogretmeyi, ogrenmeyi de seviyorum ama her seyi degil. ote yandan her seyi ögretmeyi seviyorum, ben konusayim baskalari dinlesin. ama ben konusurken kendi aralarinda konusulmasini sevmiyorum, herkes gozume bakmali, hic cit cikmamali, yoksa yoruluyorum, konsantre olamiyorum, sonra laflar geveleniyor agzimda. laf acilmisken gencleri de seviyorum:) genclerle vakit gecirmeyi de.. hatta ve hatta yasima basima bakmadan genclerle cocuk olmayi da..

-geceleri tok yatinca aç uyanirim, aç yatinca tok uyanirim. bir de gece herhangi bir sebeple uyanmissam ve evde cips, ya da cok sevdigim bir tatli varsa, saate uykusuzluguma bakmaz yerim. zaten kucuklugumden beridir boyle seylerin evde olmasi beni rahatsiz eder, yani rahatsizlik demiyeyim de aklimda kalir, canim istemese de onlari yeme-bitirme arzusu dolar icimde. ne zamanki biter, ben de rahatlarim.

-Taktim mi takarim..

-Bazen öldügümü dusunup aglarim, kendi halime aglamam da kalanlara aglarim. hatta gecen gun nerden geldi aklima bilmem kanser oldugumu dusundum, annemlere soylemeyecektim, zaten uzaktayim ya tedavimden de haberleri olmaz dedim. Ama Badem'e soyluyordum. sonra herkese mektup yaziyordum, ama ben öldükten sonra gonderilecekti hepsi. Beni simdi aramayanlar sormayanlar pismanlik duyacakti.. nasil bir pskilojim var bilmiyorum.

-bir de ben yardim etmeyi cok seviyorum. sonra hediye vermeyi de cok seviyorum, param varsa daha da cok seviyorum:) sevdigim bir baska sey de yemek yedirmek (yapmak da ismarlamak da). zaten genlerimde var eminim:)

-kendi hakkimdaki son bulgum da uçlarda yasamayi seven karakterim. ne olursa olsun uçta yasiyorum, aciyi da mutlulugu da ofkeyi de sevgiyi de.. ya cok calisiyorum ya hiç, ya cok uyuyorum (ya hiç yazicam ama yalan olacak), ya durmadan yiyorum (ya hiç yazicam yine yalan olacak, ben uçlarda yasamiyor muyum acaba??) duygusal anlamda uçtayim kesin. dur bakayim, ne var baska ornek, buldum, ya her hafta alisverise gidiyorum ya da aylarca gitmiyorum, ya surekli ev temizliyorum, ya aylarca temizlemiyorum ("ya hiç" yazsam yine de dogru olacak), ya evden cikasim gelmiyor ya da hic eve girmiyorum. "eve en son giris saati" diye bir kuralimiz var bizim, ben kucukken de vardi, aksam ezaniyla evin kapilari kapanirdi, annem açmazdi kapiyi karanliga kalirsak.. simdi ise gece 12den sonra eve giris yasak. cok fazla uyamiyoruz ama en azindan nerde oldugumuzu haber veriyoruz. neyse, birakiyorum yazmayi. okula geleli 1 saat oldu henuz bi sey yapmadim. bir de sabah kahve almistim icine koydugum sütsel sivi bozukmus sanirim, eksidi bi tuhaf oldu. otobusu kaciriyordum onun icin soramadim da, midem agridi.. bitis cumlesi ariyorum bulamiyorum. hani onemli olan baslamakti, baslayinca gerisi gelirdi? gelmiyor iste, bitiremiyorum!