Yagmurlu bir pazar sabahi, ne olsa diye cok dusunuldukten sonra karar verilen hediye elde, yeni insanlarla tanisilmak icin yollara dusuldu. Tanisilacak, kisa ozgecmisler sorulacak, kahvalti yapilacak, dinlenilecek, anlatilacak ve sonraki hafta tekrar bulusulacak. Kismet olursa iki yil bu boyle gidecek. Yani biraz sonra tanisacagim insanlar hayatimin cok onemli bir parcasi olacak. Hic cekinmeden kardesimden ister gibi isteyecegim (ins) ve hic dusunmeden kardesim icin yapiyormusum gibi yapacagim (yapmak : genel eylem). Hepsinin hayatlarini, coluklarini cocuklarini, karakterlerini, mucadelelerini ogrenecegim. Sonra, iste sonra 2 yil bitecek (kismet olursa tabi), ayrilik vakti gelecek, bir bir gidecekler, ve herbiri icin ayri bir aglama sahnesi yasanacak. Yazin atayurtta bulusma gunu ayarlanacak, ve evet onlar gidecek, bende bir eksiklik kalacak, oysa su gune kadar hayatimda zaten yoktular. Ne garip insan, ne cok etkileniyor her seyden, ne cok baglaniyor... ve belki de yillar sonra, dunyanin neresinde, gunun hangi saatinde, nasil bir havada bilinmez ama yeni canlarla tanismaya gidilirken yine ayni seyler dusunuluyor olacak (tabi ki yine Allah kismet ederse)
NOT: giderken yazildi, donunce yayinlandi
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
5 yorum:
tuhaf, sonra o tanıştığımız canları çok seviyor, ayrılınca çok özlüyoruz..Allah yolunuzu açık, muhabbetinizi bol etsin...e zaten birbirimizi tanıyıp anlaşalım diye gelmişiz bu dünyaya, değerlendirmek lazım :)
evet, ama sonra ayrilinca kimsenin yeri dolmuyor, ama biz sabrimizi dagitmayalim di mi:))
ne hediye aldin? waterfronta mi gittin? bana ne aldin :)
hediye soylenmez, sen "far far away"e yeni gel, sana da alayim:)
ben 5 yil once gelmistim,hediye almamistin. make-up hediye olmaz mi?
Yorum Gönder