16 Ekim 2009 Cuma

işte o benim abim!

COCUKLUK DONEMINDE: Herkesin erkek bebek ismi dusundugu aylarda, 2.5 yasinda olmasina ragmen bir ”kiz kardesi” olacagini sezen, legolarinin bir kismini kaybedince ne alakaysa gelip benim topumu kesen, en buyuk zevki objektiflere poz vermeye calisan beni guldurmek olan, ve tabi eger ki ayni karede yer alacaksak arkadan iki kulak yapmak olan, calisma mekanizmasini anlamak icin her turlu oyuncagin icini acan, benim ortaligi velveleye verme becerimden oturu hep suclu bulunan, sabahin nurunda yayinlanan cizgi film seanslarinin yandasi, Burak apartmanindaki cocuk odasi oyunlarinin ve bekirkadi mahallesi sokak oyunlarinin en iyi arkadaslarindan (oburu icin bknz. erkek kardes), kisa olan anasinifi gunlerimde beni okuldan alan, kola sisesini kafaya diken, son kalan yaspasta dilimini kimse yemesin diye yalayan, 20 kisilik sunnet grubunun en buyugu (en kucugu icin bknz. erkek kardes) “XXX” (buraya soy ismimiz geliyor) radyosunun kiz sesli spikeri (ee cocukluk doneminden bahsediyoruz) ve “emineeem eminem, daglarin guzeli” adli sarkiyi soyleyen sanatcisi…

ERGENLIK DONEMINDE: Sahur sonrasi yapilan satranc maclarinin ardindan sehir turu attiran, yine bir kacak surus sirasinda polise beraber yakalandigimiz ama sonunda kabak onun basina patlayan, duvarlara siirler asan, gaz gaz sarkilar dinleyen, odasinda degisik kareografi calismalarinda bulunan (bknz. şark, calisma masasi duruslari), ranzanin alt kat sahibi (ust kat icin bknz. erkek kardes), orman yakmasina ramak kalan, balkonda kacak olarak yaptigi her turlu seyi bana da yaptiran, ha bi de bazen kavgaci, fazlasiyla kiskanc, lise okumasi icin gurbet ellere giderken arkasindan cok aglanan, hatta daha gitmeden hamsi yeme torenlerinde aglatan, okul hayatimda hep 2.el kitap kullanmama vesile olan…

OLGUNLUK DONEMINDE: Yillarin gecmesiyle duskunlugumun daha cok arttigi, degeri her gecen gun daha cok anlasilan, onu gormek ugruna kultur baskentinde (!) uzun mesafeler katettiren, bloguma ilk yorum yazma serefine nail olan (:)), dinsel ogeler barindiran discussionlarin karsi tarafi, far far away'e giden kiz kardesin ardindan kaldirima oturup aglayan, dönüşlerde havaalanindaki karsilayici, tasiyici, barindirici, babami ilk defa bugun baba yapan cicegi burnunda baba, cok ozlenen, cok sevilen, hep en iyinin onun olmasi icin ve hep mutlu olmasi icin cok dua edilen…

3 yorum:

Unknown dedi ki...

Burak apartmanında, annemin yaptığı yaş pasta (ki bir klasiktir kendisi) üzerine dikilmiş 3 beyaz mumla (biri benim, diğerleri kardeşlerim için dikilir, benim doğum günüm olmasına rağmen herkes kendi mumunu üflerdi, 20 yıl önceydi:) kutlanan doğum günlerinden, doğum günlerimizi bile unuttuğumuz bugünlere, kaçak olarak yaptıklarımızdan vazgeçmeye çalıştığımız her işte, oluşta, biraz daha kaybediyoruz çocukluğumuzu, büyüyoruz, biz oluyoruz, 30 yaşına geliyoruz, otuzumuzu geçiyoruz, hisleniyoruz, özlüyoruz...
Kaldırımlara oturup arkasından hüngür hüngür ağladığımız kardeşimizi bekliyor, ranza komşumuza muayene oluyor, annemizin şefkati gibi şefkatleniyoruz. Fırça yediğimiz babamızı, terbiye anlayışını anlıyor, takdir ediyor, o günlerimizden, üzmelerimizden dolayı mahçup oluyoruz...
Otuzlarımız, kırklarımız, ellilerimizden sonra (veya önce) cennete gitmek istiyor, hiç yaşgünü kutlamadan sonsuza kadar var olmak istiyoruz..
Seni seviyoruz...

denea dedi ki...

Hep yanan o 3 mumdan birinin sahibi olarak o beraber olduğumuz günleri özlememek elde degil..
Güzel ve garip günlerdi.. yeni alınan uçagı parçalanan, zar zor biriktirdigi paraları bir paraya iki para şeklinde kandırılarak elinden alınan(bkz ortanca kardes), o kasvetli odanın ve de üst kat ranzanın etkisiyle İbrahim Sadri şiirleri ezberleyen; kardeşlerinin büyüklüğüyle hep küçüklüğünü hisseden ve büyük olmaya özenen ama küçük oldugu için hep kollanan sarılıp sulu sulu öpülen ben olunca olay daha da garip oluyor..
Bilmem 20 li( -benim için- abi senden geçti artık abla sana da ramak kaldı:) 30 lu 40 lı yaşlardan sonra gitmek istediğimiz cennette beraber olur muyuz
İyi ki dogdun iyi ki abimiz oldun…

bininci tekil şahıs dedi ki...

ooo fark ettim de biz ailecek yazarmisiz:))
abim henuz 29 yil 1 gunluk, otuz motuz degil, hal boyle olunca benim de 30uma daha yillar var (kismetse), moral bozmak yok yani!
son olarak, hepimiz cennete gidersek bence beraber oluruz:))
iyi ki dogmussunuz ikiniz de..