Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
HUZURLARINIZDA
- bininci tekil şahıs
- Cok degistim ben. Ne inadim kaldi ne bencilligim. Pamuk oldum resmen. Seviyorum herkesi ve dahi kedileri, sincaplari, korksam da bocekleri. Cok degistim ben. Anlayisli biri oldum ciktim. Hemen karsimdakinin yerine koyabilir oldum kendimi. Pitircik oldum resmen. Aslinda hic de guzel olmadigimi anladim. Oyle matah bi zekam da yokmus meger. Hatta zaaflarim varmis benim. Dislerim inci degilmis, hem ellerim de bildigin cirkinmis. Aslinda cogu sey benim kararim degilmis, kaderin cilvesiymis. Her seyi disardan izlemek pek bi zevkliymis.
benim en sevdigim yazinin bunlardan biri olmamasi ne aci di mi
kedinin dokuz canı varmis
2 yorum:
Ya BTS son bi kac yazini okudum da biz birbirimize cok benziyoruz. Utanmaktan hocaya soru soramamalar, ders calismamak icin kendine bin bir turlu mesgale bulmalar, gozluk takinca kendini dunyanin en cirkin insani zannetmeler. Ben kim miyim? Bir zamanalar ki oda arkadasin, simdi far far away de olan hani. Bildin mi bakalim:) Seni cok ozledim!
oooooy, caniiim! gecen hafta "isci canim' geldiginde kulaklarini cinlattik senin:)
evet huy olarak benziyoruz birbirimize yeni mi fark ediyosun yani bunuuu?? bir sonraki sabah erkenden dersimiz olmasina ragmen gece yarilarina kadar susmadigimiz/susamadigimiz zamanlarda anlamamiz miyidn yaniiii?:)
Yorum Gönder