Bugunlerimi de ozlerim, yeter ki gecmis olsun

ben uslu uslu ders calisirken bir arkadastan gelen "eski resim" istegi uzerine kendimi nostalji yaparken bulmam safi benim sucum olmamali. Yukardaki resmi cekeli Vahdettin (ki icimden bugun sana bu sekil hitap etmek geldi) 3-4 sene olmus, dusunebiliyor musun? insanlar bu sene zarfinda ihtisas sahibi oluyor, benim icinse dun gibi

sonra su alttaki.. masaustumde hemen hic dosya bulunmayan resim..3- 4 sene de onun uzerinden gecmis. o masaustu resmini degistireli cok oluyor vahdettin. Daha realistik resimlere yol verdim. hem o laptopum da ziyadesiyle eskidi, beni yari yolda birakmasindan korka korka kullaniyorum ama bu yazin sonunda o beni birakmazsa ben onu birakicam, bu vefasizligi yapmaya kararliyim.

Oyle anili, oyle guzel, oyle neseli, oyle umut dolu resimlerim var ki Vahdettin, gel bi ara beraber bakalim. Biliyorum baskasinin resimlerine bakmak pek de zevk veren bi aktivite degil, hele ki yenice tanistigin yeni evlenmis birinin dugun resimlerine bakmak!!. hani 2-3 resme bakilir da tum albume bakmak da nedir! tanidik varsa gene iyi hos da, bana ne o akrabalardan, oglan tarafindan di mi?

Hem zaten ben kendi resimlerime bakarken de eglenmiyorum vahdettin, su sol yanima bir sizi giriyor, film orda kopuyor, falan filan.

haberler falan

Far Far Away'e gelince cenem dusuyor benim, eminim. hemen kisa kisa hayatima dair son dakika gelismelerini vereyim, sonra da toplantiya geceyim (hmmm, sanirim burda daha cok calismak zorunda oldugumdan cenem dusuyor, luzumsuzluktan yani)

1- biraz once labdaki tartida tartildim da (bknz. tartida tartilmak) vakti zamaninda bundan 2 pound daha az oldugumu gorup bunalimlara girmis, internette sok diyetler uzerine ciddi arastirmalar yapmis, diyete baslamak icin pazartesiyi dahi beklememis, ama sabirsiz, ve cabuk bikan yapim geregi zaten en fazla 3 gun surecek olan diyeti 1 gun dahi yurutememistim. simdi ciktim iste tartiya, baktim yeni agirligima, olgunlukla karisladim, tepkisiz falan. cok cool'dum

2- dun yine ucak kacirdim! evden bir saat once cikamadim, oyalandikca oyalandim, 3 makina camasir yikayasim tuttu! valizimi hazirlarken (ki hep son dakika insaniyimdir) "ayyyyy bu bunla olur mu kiiii" diye omrumu tukettim. vakti zamaninda da ucak kacirmis ve dunyalari basima yikmistim, yani dunyalar basima yikilmisti da, ben de altinda kalmistim. oysa bu kez havalanina vardigimda gorevli adam bana "mumkun degil artik o ucaga yetismeniz" dediginde olgunlukla karisladim, tepkisiz falan. baska bi ucaktan yer aldim, cok cool'dum.

3- bugun resmi olarak is teklifi aldim. hem de ise basvurmamistim bile. rizki veren Allah, hic suphem yoktu zaten de, yani boyle gozumun icine sokuldu binlerce sukurler olsun. ezildim, utandim, Allah'a karsi yani. cunku nankordum ben, uzerdim hep O'nu. ben O'nu o kadar uzerdim de O nimetlerini hep tamamlardi uzerimde. is teklifi aldim ama henuz kabul etmedim, eder miyim bilmiyorum, sonucta is Far Far Away'de ve ben artik burda yasamiyorum. sayin is veren (bknz. #LeylaileMecnunReplik - yeri gelmisken, bugunlerde cok fena taktim ben bu diziye, guluyorum agliyorum falan, dengesiz hareketler) bu teklifi bana sundu, ben de ne desem begenirsin sayin okuyucu: "Far Far Away'e gidip gelmem gerekecek mi?". adam bi sevinir, "aaaa bana layik gordunuz demek, size layik olmaya calisacagim" falan der, biri "hadi kahve alayim sana" dediginde dahi daha cok tepki veriyorum. goren de herkes beni ise almak icin kapimda yatiyor sanir. iste ama ben cok cool'dum

4- gecen de sacimi taradim iste, kafami sola dogru hafif cevirdim ayna karsisinda, bi de ne goreyim sayin okuyucu: beyaz bir tel sac!! yutkundum boyle, tum hayatim bir film seridi gibi gecti gozumun onunden, elde gunahlardan baska bi sey yoktu ve omrumun tukendiginin yegane kaniti da karsimda arz-i endam etmekte idi. oylece oturup kaldim, boyle nasil diyeyim, alaninda ihtisas yapmis bir doktor bana "6 ay omrunuz kaldi" dese anca bu kadar sasirip uzulurdum (sanirim).beynimden vurulmusa dondum. dunyaya caktigim kazik yerinden fena oynamisti, yutkunamiyordum bile. oysa ben daha yenice "lise talebesi" sanilmistim falan. cool davranamadim, agladim agladim..

Dualarinizi eksik etmeyesiniz

Yeni yeni anilar depolandi

Eveeet, dondum dolastim okyanuslari astim (kopekbaliklarina karsi uyarilmistim zaten, dikkat ettim*) yine memleketimden uzak diyarlara geldim. Elhamdulillah sorunsuz bir gidis-gelis oldu. Annemlerle hasret gidermek yerine ozlemimin arttigini fark ettim. ordayken ders calisacagim falan diyordum ama tabi ki oyle bir hataya dusmedim. Toplantilar da iptal oldu okulun son haftalari olmasi sebebiyle, bana da tam tatil oldu. Simdi yogun gunler beni bekler ama kafa olarak cok kopmusum calismalarimdan, hatirlamiyorum bile ne ile mesgul idim, o derece!!
TR'de iki hafta degil de iki ay gecirmisim gibi. Ne cok sey yapmisim! Hicbir isin ucundan tutmadigim halde yorgunum. Oraya vardigimda jetlag olmamistim, cunku ucakta yanimda kimse oturmadigindan (bknz. tuvalet yani) giderken yatip yuvarlanmistim, uykumu bi guzel almistim. ilk sabah da TR saatine gore uyanmistim (bknz. cocuk sesi). ama buraya gelince jetlag oldum, oysa ki akillilik yapip yine tuvalet yanindan yer secmistim yanimda kimse olmasin diye ama yanildim. nisan sonunda bu ne kalabalikti anlamadim.

Yasadigim cok sey var var olmasina ama anlatacak cok da bi sey yok. Ozetleyecek olursam, cok rahat, yedigim onumde yemedigim arkamda dertsiz tasasiz bir hayatimin oldugunu bir kez daha anladim. Nimetler icinde yuzdugumu falan filan. Bunlara mukabil nankor oldugumu, ama yine de harekete gecmedigimi anladim. Turkiye'de yasamamak bile buyuk nimetmis benim fitratimdaki biri icin... Kendi ellerini istedigi gibi kullanabilmek cok daha buyuk bir nimet... "ne alaka simdi bu" deme, TR'ye en buyuk gidis nedenlerimden biri de babannemin felc gecirmis olmasiydi. onun o halini gorunce icim nasil yandi. Bir seyler diyor, ama dedikleri de tam anlasilmiyor. ilk gorusmemizde "bu hallere dustum" dedi, yani anladigim o idi, agladik beraber. Dusunsene, yerinden hic kalkamiyorsun, dediklerin anlasilmiyor, sana birileri yemek yediriyor, biri altini temizliyor, ve sen bebek degilsin, gormus gecirmis birisin. Cok zor bir imtihan, Allah'im cekene bakana sabir versin. Isyana dusurmesin. Artik dualarimda "Allah'im kimseye muhtac etmeden al emanetini" diyorum. Sonra kardesimin anlattiklari... Anne karnindaki 25 haftalik bebegi ileri derecede zeka ozurlu olmasindan dolayi aldirana (oldurene) mi uzuleyim, baska bir annenin yine ileri derecede zeka ozurlu olan 2 yasindaki kizinin durumunu cok da anlamayip kiziyla ilgili hic gerceklesemeyecek hayaller kurmasina mi yanayim, yoksa sagliginin aklinin kiymetini bilmeyip hunharca zaman olduren nefsime mi kizayim.Allah nimetlerinin sukrunu eda edebilenlerden eylesin diyeyim, ve artik bi zahmet tezimle ilgili calismalara kendimi vereyim.

*Minik sevdiklerimden biriyle aramizda gecen son konusma:
Minik sevdigim: Sen neden ucakla gidiyorsun haya (hala demek oluyor bu)
BTS: Cunku cok uzaklara gidecegim, okyanusu gececegim
Minik sevdigim: Okyanus ne demek haya?
BTS: Cok buyuk, kocaman deniz demek halam
Minik sevdigim: Okyanusta kocaman bir kopekbaligi olabilir haya, dikkat et
BTS:............